Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS), που προβληματίζει στις ημέρες μας έως και το 15% των γυναικών σε γόνιμη ηλικία, αντικατοπτρίζει ένα φάσμα εκδηλώσεων, από διαταραχές έμμηνου ρήσης και ωορρηξίας, παχυσαρκία ή ανικανότητα απώλειας βάρους, υπερτρίχωση, ακμή έως υπογονιμότητα και σακχαρώδη διαβήτη. Στα αίτια του συνδρόμου αυτού, συγκαταλέγονται τόσο η γενετική προδιάθεση, όσο και η επίδραση διαφόρων περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η διατροφή και η άσκηση.
Γνωρίζουμε σήμερα πως για την εξέλιξη του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών, τεράστιο ρόλο παίζει η παχυσαρκία. Περίπου οι μισές από τις γυναίκες που πληρούν τα κριτήρια ένταξης στο σύνδρομο, εμφανίζουν ανδροειδή τύπο παχυσαρκίας (συσσώρευση λίπους στην κοιλιά) με συνεπακόλουθες επιδράσεις στα λιπίδια (δυσλιπιδαιμία) και στο σάκχαρο του αίματος (ινσουλινοαντίσταση), μια κατάσταση η οποία χαρακτηρίζεται ως μεταβολικό σύνδρομο. Παράλληλα, παρατηρείται μειωμένη θερμογένεση (μείωση του βασικού μεταβολισμού) και άρα δύσκολη-αργή απώλεια βάρους, αλλά και εύκολη πρόσληψη βάρους.
Επομένως, ο πρώτος στόχος για να ομαλοποιηθεί η έμμηνος ρήση και η ωορρηξία είναι η απώλεια βάρους, η οποία συν τοις άλλοις βελτιώνει τα συμπτώματα ακμής και την υπερτρίχωση. Πώς όμως να χαθεί το βάρος όταν οι ίδιες οι πολυκυστικές ωοθήκες το εμποδίζουν; Μήπως πρόκειται για έναν φάβλο κύκλο; Η απάντηση είναι ότι ο συνδυασμός μιας ισορροπημένης υποθερμιδικής διατροφής και άσκησης μπορεί να βοηθήσει.
Αυτή η ισορροπημένη διατροφή θα πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά: μείωση των κορεσμένων λιπαρών δηλαδή, λιγότερο λιπαρό κόκκινο κρέας, ζωικό βούτυρο και πλήρη γαλακτοκομικά, αύξηση των φρούτων και των λαχανικών στις 5 μερίδες την ημέρα, κατανάλωση ψαριού τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα, κατανάλωση οσπρίων τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα, προτίμηση δημητριακών πλούσιων σε φυτικές ίνες (προϊόντα ολικής άλεσης, αναποφλοίωτο ρύζι) επαρκής ενυδάτωση (τουλάχιστον 1,5- 2 λίτρα νερό την ημέρα). Η άσκηση θα πρέπει να είναι ενταγμένη στην καθημερινότητα της γυναίκας (σκάλες, περπάτημα για ψώνια, οικιακές δουλειές). Καλό θα ήταν και μια επιπλέον ήπιας έντασης αερόβια άσκηση, για τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα για κάθε μέρα όπως γρήγορο περπάτημα ή jogging ή ποδήλατο.
Πολυκυστικές ωοθήκες και φάρμακα. Τι πρέπει να προσέξετε.
Η συνήθης φαρμακευτική αντιμετώπιση των πολυκυστικών ωοθηκών είναι τα αντισυλληπτικά και η μετφορμίνη (glucophage)
Μία συχνή παρενέργεια των αντισυλληπτικών είναι η κατακράτηση υγρών. Για το λόγο αυτό, όσες γυναίκες παίρνουν αντισυλληπτικά θα πρέπει να αποφεύγουν το αλάτι, αλλά και να ενυδατώνονται επαρκώς πίνοντας νερό. Ένας αφυδατωμένος οργανισμός κατακρατά παραπάνω υγρά από έναν καλά ενυδατωμένο οργανισμό. Μία άλλη παρενέργεια των αντισυλληπτικών είναι η αύξηση της όρεξης. Για την αποφυγή υπερκατανάλωσης λόγω αυξημένης όρεξης, συστήνονται μικρά και συχνά γεύματα κατά τη διάρκεια της ημέρας, τρόφιμα πλούσια σε φυτικές ίνες, οι οποίες διογκώνονται στο στομάχι και προκαλούν κορεσμό, χωρίς να περιέχουν αρκετές θερμίδες. Σαν σνακ μπορεί να υπάρχουν φρούτα, λαχανικά κομμένα σε ραβδάκια (αγγούρι, καρότο), ανάλατοι και ακαβούρδιστοι ξηροί καρποί με μέτρο, κριτσίνια και κράκερς.
Όσον αφορά στη μετφορμίνη, χρειάζεται ένας σωστός καταμερισμός των γευμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας, αλλά και των υδατανθράκων. 5-6 γεύματα την ημέρα είναι αυτά, τα οποία δεν θα επιτρέψουν να υπάρξουν απότομες αυξομειώσεις του σακχάρου. Οι υδατάνθρακες θα πρέπει και αυτοί να είναι καταμερισμένοι (π.χ. όχι μια μεγάλη μακαρονάδα το μεσημέρι, και το βράδυ ένα ψητό κρέας ή κοτόπουλο ή ψάρι και σαλάτα), αλλά και να είναι χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη (φρούτα, λαχανικά, ψωμί και ζυμαρικά ολικής άλεσης, αναποφλοίωτο ρύζι).
Παναγιώτης Ζήσης
Κλινικός Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, MSc