Με το γνωστό συμβολικό του ύφος μεταστοιχειώνει το δομικό του λεξιλόγιο εμπλουτίζοντάς το εννοιολογικά και εκφραστικά. Είδαμε, θαυμάσαμε την ανάδειξη της υφής της γυμνής σάρκας, του ξύλου, του μαρμάρου καθώς και την χαρακτηριστική λάμψη του χρυσού στις ταινίες- κορδέλες- διαδήματα- δεσμά, αλλά και στις ρηγματώσεις της σελήνης που υπερβαίνουν την διακοσμητική ανάγκη, αφού μοιάζουν με ανοιχτές πληγές… Αναμοχλεύσαμε μνήμες, θέσαμε υπό αμφισβήτηση τις παγιωμένες γνώσεις μας περί πολιτισμού, επαναπροσδιορίσαμε το ένδοξο παρελθόν υπό το φως των σύγχρονων προβλημάτων που εύγλωττα και άφοβα ο καλλιτέχνης καταγγέλλει.
Θραύσματα αγαλμάτων του αρχαίου κόσμου πλάι σε σύγχρονες μορφές που έχουν αποδοθεί με απαράμιλλη γλυπτικότητα και κίνηση, ίπτανται, αιωρούνται, στροβιλίζονται, προσπαθούν αν ισορροπήσουν ή παραμένουν καθηλωμένες εκπέμποντας έναν στωικό δυναμισμό. Δωρικότητα των μορφών, πλουραλισμός των συναισθημάτων! Λιτότητα των χρωμάτων, πλούτος των τονικών τους αποχρώσεων! Ποιητική, εκφραστική, στοχαστική αποτύπωση του ανθρώπινου δράματος, των ψυχικών συγκρούσεων, των αγκυλώσεων που κρατούν τον σημερινό άνθρωπο δέσμιο του εαυτού του και δεσμώτη του κόσμου. Εύθραυστες ισορροπίες, προσωπεία της συνείδησης που «ψάχνουν» ερμηνεία, θεάσεις ενός κόσμου που έπαψε να παρέχει ασφάλεια κι ενός ματωμένου φεγγαριού που ριγά στο άγγιγμα μια πεταλούδας.
Η έκθεση παρουσιάζεται στο χώρο τέχνης δ (Χατζηαργύρη 4) και θα διαρκέσει έως τις 30 Οκτωβρίου.
Κατερίνα Ζήση
Αρχιτέκτων Μηχανικός, MA in Lighting Design
Πολιτικός Μηχανικός ΤΕ Ανακαίνισης και Αποκατάστασης Κτιρίων
